ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเชื่อเกี่ยวกับการกินยาในพระสงฆ์อาพาธกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง
บทคัดย่อ :
การวิจัยเชิงบรรยายมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความเชื่อเกี่ยวกับการกินยาของพระสงฆ์อาพาธ
กลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง อายุ ระดับการศึกษา ภูมิลำเนา ระยะเวลาอาพาธ
จำนวนของยาที่ได้รับ และการเกิดอาการไม่สุขสบายจากการใช้ยา กับความเชื่อเกี่ยวกับการกินยาของพระสงฆ์
อาพาธกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยพระสงฆ์อาพาธด้วยโรคเบาหวาน และความดันโลหิต
สูงที่มารับบริการที่แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลสงฆ์ จำนวน 370 รูป เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามความ
เชื่อเกี่ยวกับการกินยา (BMQ) ของ ฮอร์นและคณะ แปลเป็นภาษาไทย โดย ยศพล เหลืองโสมนภา วิเคราะห์
ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของสเปียร์แมน
ผลการวิจัยพบว่า ความเชื่อเกี่ยวกับการกินยาของพระสงฆ์อาพาธโรคไม่ติดต่อเรื้อรังอยู่ในระดับไม่
เหมาะสม ร้อยละ 56.20 และระดับเหมาะสม ร้อยละ 43.80 ระดับการศึกษาและการเกิดอาการไม่สุขสบาย
จากการใช้ยา มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเชื่อเกี่ยวกับการกินยาของพระสงฆ์อาพาธกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ในขณะที่ระยะเวลาอาพาธมีความสัมพันธ์ทางลบกับความเชื่อเกี่ยวกับ
การกินยาของพระสงฆ์อาพาธกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) อย่างไรก็ตามอายุ
จำนวนของยาที่ได้รับ และภูมิลำเนา ไม่มีความสัมพันธ์กับความเชื่อเกี่ยวกับการกินยาของพระสงฆ์ (p>0.05)
ข้อเสนอแนะจากการศึกษานี้พยาบาลควรนำข้อมูลเกี่ยวกับความเชื่อเรื่องการกินยาไปใช้ในการจัดโปรแกรมเพื่อ
สร้างความร่วมมือในการกินยาในพระสงฆ์อาพาธกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรังอย่างมีประสิทธิภาพ
ไฟล์แนบ
| กลับไปหน้างานวิจัย |